Od jakiej chwili liczyć powstanie miasta? Czy od czasu przybycia pierwszych osadników? A może od momentu pojawienia się nazwy po raz pierwszy na kartach historii? W przypadku Kruszwicy odpowiedź nie jest prosta. Jeśli przyjmiemy kryterium osadnicze, z pewnością jest to jedno z najstarszych miast w Polsce. Niestety dokumenty dotyczące miasta są bardzo późne. Pierwszy dokument lokacyjny Kruszwicy nie zachował się.
Król Władysław Jagiełło przebywając w Żninie 8 czerwca 1422r. nadał prawo magdeburskie Kruszwicy.
To jedno z najważniejszych wydarzeń w bogatej przecież historii tego miasta, warto więc przybliżyć dokument lokacyjny wszystkim miłośnikom historii.
Średniowieczne dokumenty pełne zawiłych formuł, pisane trudnym językiem potrafią być nużącą lekturą. Dlatego zdecydowałem się na nieco literacki przekład, który zachowując wiernie sens oryginału będzie przemawiał do współczesnego Czytelnika. Tekst tłumaczenia dostosowano do współczesnych zasad ortografii i interpunkcji.
Tekst łaciński dokumentu lokacyjnego został zaczerpnięty z drugiego tomu wydawnictwa źródłowego Codex Diplomaticus Poloniae wydanego w 1852 roku przez Leona Rzyszczewskiego i Antoniego Muczkowskiego.
Podczas tłumaczenia wspierałem się po części na dosłownym przekładzie W. Konecznego opublikowanym w monografii Teresy Brauer „Samorząd miejski Kruszwicy dawniej i dziś”.
Szanowny Czytelniku! Jeśli znalazłeś błąd lub pomyłkę powiadom mnie o tym. Wszystkie uwagi zostaną uwzględnione w następnym wydaniu dostępnym na stronie manowce.com.
Uwaga
Jeśli nie możesz przeczytać dokumentu lokacyjnego online, możesz pobrać go, klikając w odnośnik „Dokument lokacyjny Kruszwicy”.