Rechta

Do drewnianego kościoła w Rechcie podchodziłem jak pies do jeża. Guzdrałem się i grzebałem, bo chociaż zabytek to niewielki, ale znakomity. Guzdrałbym się jeszcze długo, gdyby nie to, że w niedzielny poranek, 15 listopada 2015r. karnisz oraz siedzący na nim kot oderwały się od ściany i rąbnęły mnie w głowę. Wydarzenie to uświadomiło mi, że jeśli nie wezmę się do roboty, to nie tylko o Rechcie, ale o żadnym innym zabytku już więcej nie napiszę.

Cóż ciekawego kryje XVIII wieczny kościół? Chyba nie ma sensu wikłać się w architektoniczne opisy „jednonawowych konstrukcji zrębowych”. Kościół należy obejrzeć, dotknąć i nawet powąchać. Poczuć klimat miejsca. Drewnianych kościołów na Kujawach zachowało się niewiele, a ten jest nadzwyczaj uroczy.

Do Rechty należy się wybierać trochę jak do Rzymu. Nie można pojechać tam „po drodze” albo wpaść „przelotem”. Wieś leży na idealnym, podręcznikowym wręcz uboczu. Na manowcach, dlatego tak się nam podoba! Albo jedziesz oglądać Rechtę, albo daj sobie siana. Jak wspomniałem to zabytek kapryśny, zwłaszcza jeśli chcesz zrobić zdjęcia. Kościół niewielki, na dodatek blisko obsadzony zielenią wymaga sporych ewolucji z aparatem. Najlepiej prezentuje się wczesną jesienią. Niestety, niełatwo zgrać wolną chwilę z ładną jesienią na Kujawach.

Jak dojechać? Zmotoryzowani turyści nie będą mogli narzekać. Asfalt jest. Najprzyjemniej rzecz jasna będzie wybrać się rowerem. Można wtedy wjechać do Rechty ubitą drogą od wsi Książ. Pokonamy wtedy historyczny kanał Ostrowo – Gopło, którego historia nierozerwalnie związana jest z dziejami wsi. Szerokie pola po obu stronach drogi, kościółek ukryty między drzewkami – niezapomniany widok kujawskiej wsi.

Według legend, nazwa wsi Rechta wzięła się od głośnego „rechotania” wieprzy, które ryły ziemię pod wielkim dębem w osadzie. Gdy zaciekawieni hałasem ludzie odpędzili zwierzęta, odkryli leżący w błocie obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Powiesili go na dębie, a strumień, który wypływał spod drzewa, zyskał cudowną moc.

Pewnie niejeden miłośnik starożytności zaciera teraz z zadowoleniem ręce. Starodawny dąb, święty strumień to jako żywo przypominają słowiańskie miejsca kultowe! Może i jest coś na rzeczy, bo przecież znajdujemy się na ziemi gdzie od wieków mieszkali ludzie, ale wobec braku badań archeologicznych nie sposób nic mądrego powiedzieć.

Źródło przyciągało pielgrzymów, między innymi dziedzica Rechty. Dzięki cudownym właściwościom wody, jego córka miała odzyskać wzrok. Szczęśliwy ojciec w podzięce ufundował we wsi kaplicę. Mieszkańcy niedługo cieszyli się źródełkiem. Na horyzoncie pojawił się (ten okropnie) pazerny Żyd, który przemył oczy swojego starego konia. Zwierzę wzrok odzyskało, ale woda straciła swoje właściwości. Oj, niezbyt oryginalna to opowiastka podejrzanie podobna do legendy do opowieści o cudownym źródełku we Wrześni. W każdym razie studnia z cudowną wodą stoi obok kościoła do dzisiaj.

Ile jest prawdy w tych opowieściach? Być może dzięki źródełku kościół zbudowano w tym właśnie miejscu. Natomiast nazwa wsi wzięła się od rzeczki Rechty, która kiedyś płynęła obok wsi. Dzisiaj biegiem dawnej rzeczki płynie wspomniany wyżej kanał Ostrowo – Gopło. Na mapce zaznaczono go napisem „Abzugs Canal” (Kanał spustowy).

Pierwszą kaplicę, pod wezwaniem św. Barbary, ufundowali dziedzice wsi Sukowy około roku 1570. Postawiono ją na kamiennym fundamencie. Niestety kaplica spłonęła. Zachowany do dzisiaj kościół zbudowano w 1758 roku. Przeniesiono tu zachowane uposażenie pierwszego kościoła – piętnastowieczną rzeźbę Zesłania Ducha Świętego, której autor wywodził się z kręgu uczniów Wita Stwosza. Być może z pierwotnego kościoła pochodzi także ołtarz — podczas prac konserwatorskich przeprowadzonych w 2014 r. odkryto na nim datę 1725 r. Konserwatorzy odkryli także inne ciekawostki jak to, że w XVIII w. wnętrze kościół było pomalowane jaskrawą koralowo-błękitną farbą.

Kościół często bywa zamknięty. Pewnie można zainterweniować u proboszcza, by otworzył drzwi zbłąkanym turystom. Czasem, przy odrobinie szczęścia można trafić na mszę (niedziele: 9.00, 11.00) i obejrzeć wnętrze świątyni.

Drewniany kościół w Rechcie to niewątpliwa perełka Kujaw. Unikatowy, drewniany zabytek leżący w sercu rolniczej, żyznej krainy. Ukryty skarb.

Rechta – metryczka

Parafia pw. św. Barbary i NMP Matki Kościoła
88-150 Kruszwica
Rechta-Sukowy

• Współrzędne geograficzne 52.6140091,18.2449744
• Odległość od Strzelna około 5,8 kilometra po terenie płaskim
• Odległość od Kruszwicy około 12 kilometrów po terenie płaskim

Na zakończenie

Ciekawy wpis? Podziel się nim ze znajomymi i odwiedź naszą stronę fejsbukową https://www.facebook.com/na.manowcach