Cześć !
ⓘ Zanim przejdziesz do lektury artykułu Stodólno i Stodoły, może zainteresujesz się książką, którą napisałem. Książka nazywa się „Kujawy na kole”. Jej pierwszy rozdział przeczytasz na stronie Kawa u Gustawa. Zapraszam!
Stodólno i Stodoły to ciekawy i charakterystyczny punkt w krajobrazie kujawskim. Zapraszam do wspólnego zwiedzania!
Współczesne Stodólno i Stodoły to dwie, podzielone drogą, wsie. Jednak przez długi czas te dwie osady łączyła wspólna historia. Pomińmy bardzo ciekawe, acz niepewne czasy prahistoryczne. Opisane w dokumentach Stodoły i tereny współczesnego Stodólna swój początek biorą w trzynastym wieku, jako własność klasztoru w Trzemesznie. Zainteresowanych odległymi dziejami wsi z powodzeniem można odesłać do notatki Edmunda Calliera, którą opublikowano w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich.
Stodólno (wcześniej Huby Stodolne) zostało założone na gruntach wsi Stodoły. Po pierwszym rozbiorze Stodoły oraz Huby Stodolne, które należały do kościoła w Trzemesznie przeszły na własność państwa. Rozpoczęto intensywną kolonizację. W 1781 r. sprowadzono protestanckich osadników ze Szwabii, którzy założyli oficjalną Kolonię Stodoły, znaną jako Stodólno oraz Königsbrunn. Protestanci podlegali parafii ewangelickiej w Strzelnie. Lojalni cesarzowi niemieccy mieszkańcy Stodólna stanowili zdecydowaną większość. W 1835 roku wybudowano we wsi szkołę (wcześniej lekcje odbywały się w domu nauczyciela). Uczył w niej między innymi Jan Bogumił Schünke.
Obie wsie, Stodólno i Stodoły były zamożne i dobrze zarządzane. Charakterystycznymi punktami lokalnego krajobrazu były wiatraki. Dzisiej nie ma po nich śladu. Zachowały się tylko pamiątki na starych mapach i fotografiach.
Kościół pod wezwaniem św. Wojciecha znajduje się na wzgórzu, które stanowi niezły punkt orientacyjny. Pagórek, wyjątkowy w tej części Kujaw przyczynił się no niemieckiej nazwy wsi Hochkirch.
Wokół kościoła oraz na jego ścianach upamiętniono księży związanych z parafią. Są to: Władysław Koperski, budowniczy kościoła – Leon Kittel oraz Edmund Morkowski.
Jak można wyczytać w przytoczonym wyżej haśle Edmunda Calliera, drewniany kościół został zbudowany staraniem kanoników z Trzemeszna w roku 1589. W 1820 roku proboszcz Józef Karaś dobudował kaplicę.
Warto zwrócić uwagę na grób Piotra Brackiego, dzierżawcy Stodół, który został zamordowany przez Prusaków 31 marca 1848 r. Do tego dramatycznego wydarzenia doszło w okresie „Wiosny Ludów”. Szczegółowy opis zbrodni znamy dzięki obszernej relacji Katarzyny, żony Piotra. Pełna emocji, ale wiarygodna relacja pozwala spojrzeć pod podszewkę złożonych relacji polsko-niemieckich w czasie „Wiosny Ludów”.
Uwaga:
W tekście wykorzystano między innymi:
Fragment archiwalnej mapy: http://igrek.amzp.pl/5464
Relacja o śmierci Piotra Brackiego https://www.wbc.poznan.pl/dlibra/publication/30019/edition/47322
Kościół św. Wojciecha w Stodołach https://zabytek.pl/pl/obiekty/kosciol-par.-pw.-sw.-woj-873776
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich
Cmentarz ewangelicki w Stodólnie
Cmentarz ewangelicki w Stodołach
Archiwalna pocztówka ze Stodólna (Königsbrunn)
Fotografia wiatraka z: Jan Święch, Wiatraki: młynarstwo wietrzne na Kujawach, 2001
Jerzy Kozłowski, Strzelno pod pruskimi rządami (1815-1918), Strzelno 2005
Pozostałe materiały z archiwum autora.